باتری نوین با کمک الکترولیت مبتنی بر آب ابداع شد
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۰۴۷۸۹
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، محققان دانشگاه فلیندرز در جنوب استرالیا و دانشگاه علم و فناوری ژجیانگ چین نخستین باتری رادیکال آلومینیومی آبی جهان را ابداع کردند. این باتری از الکترولیت مبتنی بر آب به جای مواد خطرناک استفاده می کند. این ابزار می تواند ولتاژ ثابت ۱.۲۵ ولت و ظرفیت ۱۱۰ میلی آمپر را همراه ۸۰۰ چرخه شارژ ارائه کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یافته های مذکور در ژورنال آمریکن کمیستری منتشر شده است. کای ژانگ از دانشگاه ژجیانگ چین با ژونگ فان جیا محقق دانشگاه فلیندرز برای کشف الکتروشیمی ثبات رادیکال ها تحقیقاتی انجام دادند.
رادیکال های باثبات مولکول های آلی هستند که به طور وسیع در سیستم های آلی باتری های مختلف به کار می روند. البته هیچ گاه ای رادیکال ها در باتری های آلومینیوم- یونی استفاده نشده بودند زیرا درک کاملی از واکنش الکتروشیمیایی آنها در الکترولیت به دست نیامده بود.
محققان یک رادیکال با ثبات به نام TEMPO کشف کردند که در مجاورت اسید لوییس فرایند عدم تناسب برگشت پذیر را انجام می دهد و تشکیل باتری های رادیکال آلومینیوم را ممکن می کند.
بیشتر باتری ها حاوی مواد خطرناک هستند و ممکن است پس از تخلیه در زمین های زباله یا نقاط دیگر محیط زیست را آلوده کنند.
به گفته محققان باتری ابداعی آنها از الکترولیت های مبتنی بر آب استفاده می کند که مقاوم در برابر آتش و هوا پایدار هستند و به همین دلیل حافظ محیط زیست و ایمن به شمار می رود. آنها از مواد زیست تخریب پذیر برای باتری های نرم استفاده کردند تا تاثیرات بر محیط زیست را کاهش دهند.
باتی های آلومینیوم یونی پتانسیل زیادی برای جایگزین شدن باتری های لیتیومی دارند که به طور گسترده در دستگاه های مصرفی الکترونیکی، خودروهای برقی و سیستم های ذخیره انرژی تجدیدپذیر به کار می روند.
کد خبر 5888425 شیوا سعیدی قوی انداممنبع: مهر
کلیدواژه: تحقیقات علمی باتری لیتیومی شارژ آلومینیوم حفظ محیط زیست معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری تحقیقات علمی روح الله دهقانی فیروزآبادی حاکمیت سایبری شرکت های دانش بنیان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نوآوری کوبا گوشی آیفون فناوری نانو هوش مصنوعی اینترنت مراکز تحقیقاتی مکزیک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۰۴۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/